Onderwerpen

Behandeling tenniselleboog

Behandeling tennis elleboog-2

Behandeling tenniselleboog

Een tenniselleboog geeft vele beperkingen in het dagelijkse leven. Een tenniselleboog noemt men vaak een ´self- limiting’ disease. Hetgeen betekent dat de klachten eens vanzelf over kunnen gaan. Dit kan drie maanden tot jaren duren. De meeste mensen willen en kunnen niet zo lang wachten vanwege de pijnklachten die met een tenniselleboog gepaard gaan. De shockwave therapie kan echter uitkomst brengen bij behandeling tenniselleboog.

Er bestaan vijf types tenniselleboog, te weten:

  1. Irritatie van de aanhechting van de musculus extensor carpi radialis longus (type 1);
  2. Irritatie van het botvlies bij de aanhechting van de musculus extensor carpi radialis brevis (type 2);
  3. Irritatie van de pees van de musculus extensor carpi radialis brevis (type 3);
  4. Irritatie van de spierbuik van de musuclus extensor carpi radialis brevis (type 4).
  5. Irritatie van het botvlies bij de aanhechting van de musculus extensor digitorum

De klassieke behandeling tenniselleboog

Vele behandelmogelijkheden zijn bekend voor een tenniselleboog behandeling. Er is geen ‘gouden standaard’ voor de behandeling van een tenniselleboog. In de praktijk wordt een tenniselleboog vaak behandeld met adviezen op het gebied van sport, ondersteunende medicatie voor pijnvermindering tot aan operatieve ingrepen voor chronische tennisarmen. De behandelmethoden zijn afhankelijk van de fasen waarin een tennisarm zich bevindt.

  1. Acute fase ;  de pijn is nu het heftigst. Bewegingen zijn veelal pijnlijk en er bestaat veel ochtendstijfheid. Handelingen zoals vastpakken en knijpen zijn vaak niet mogelijk. Rust moet vermeden worden. Blijven bewegen op gelede van pijn is het advies.
  2. Subacute fase; de meest heftige pijnklachten zijn verplaatst naar de achtergrond behalve bij belasting kunnen pijnklachten zich wel voordoen.
  3. Chronische fase;  de klachten zijn nu al minstens 6-8 weken aanwezig. De pijn wordt als zeurend ervaren maar staat niet meer op de voorgrond. In het dagelijks leven wordt de pijn alleen maar nog gevoeld bij bepaalde handelingen zoals; sport, knijpen, wringen. Een lichte strekbeperking blijft wel aanwezig, met name in de ochtend.

Behandeling tenniselleboog mogelijkheden

Er worden verscheidene vormen van behandelingen beschreven om het klachtenpatroon van de behandeling tenniselleboog te doorbreken.

Als er sprake is van een ontsteking kan er ontstekingsremmende medicatie als bijvoorbeeld ibuprofen, diclofenac of naproxen gebruikt worden. Als de ontsteking ondanks deze medicijnen niet verdwijnt, kan er een ontstekingsremmende injectie met corticosteroiden gegeven worden. Een dergelijke injectie heeft echter maar een tijdelijk effect waarbij de klachten gedurende een aantal weken tot maanden afwezig kan zijn. Maar kunnen in alle hevigheid weer terugkomen.

De fysiotherapeut kan door middel van mobilisatie of manipulatietechnieken de beweeglijkheid van de tennisarm verbeteren. Daarnaast zijn er verscheidene vormen van fysiotherapie om de tennisarm lokaal te behandelen. Het revalidatieproces kan ondersteund worden door middel van oefentherapie en aanwijzingen met betrekking tot de activiteiten en rust kunnen zinvol zijn. De wetenschap is niet eenduidig in welke vormen van therapie nu het meest effectief is.

Het gebruik van een bandje / brace om de elleboog die druk op de geïrriteerde plek uitoefent is bekend bij de tennisarm. Een dergelijke brace kan door de druk weg te nemen het geïrriteerde gebied ontlasten. Dit heeft geen genezende werking op de tennisarm.

In sommige gevallen wordt onder echografie in het aangedane gebied met een naald geprikt. De echo kan het weefsel van de pees duidelijk in beeld brengen. Door met een naald in het geïrriteerde gebied te prikken kan het (litteken)weefsel verstoord worden en gaat de pees opnieuw bloeden. Deze reactie met bloeding draagt bij aan het genezingsproces.

Een behandeling tenniselleboog met autologe bloedinjecties is een behandeling waarbij het eigen bloed wordt afgenomen en na een plaatselijke verdoving in de pijnlijke plek van de tenniselleboog wordt gespoten. Na de behandeling mag de elleboog volledig belast worden, alleen zware werkzaamheden worden gedurende 1 week afgeraden. Deze behandeling wordt in een dagopname uitgevoerd en het hoeft niet nuchter te gebeuren. Het herstel neemt ongeveer 8 tot 16 weken in beslag. De resultaten zijn zeer uiteenlopend. De behandeling heeft nogal een lange herstelperiode.

Shockwave therapie wordt tegenwoordig meer toegepast. De resultaten zijn zeer veel belovend bij de behandeling tenniselleboog. We zien in alle gevallen dat er binnen 4-5 behandelingen al 80% pijnvermindering is opgetreden. Belangrijk is wel om de juiste diagnose te stellen. Bij een verkeerde diagnose heeft de shockwave behandeling geen resultaat. Shockwave therapie moet toegepast worden met behulp van echografie. Echografie verhoogt aanzienlijk de resultaten van de shockwave behandeling en specifiek bij de behandeling tenniselleboog.

Behandeling tenniselleboog operatief

Mochten al deze behandelingen niet werken dan is een operatie de enige oplossing. In sommige gevallen is een operatie de enige oplossing bij de behandeling tenniselleboog. Vanwege de resultaten en het lange herstel is een operatieve ingreep het laatste redmiddel.

Débridement van de pees

Als de problemen van de tennisarm worden veroorzaakt door een tendinose kan de orthopedisch chirurg ervoor kiezen om het aangedane weefsel te verwijderen. De beschadigde pees wordt losgehaald en in deze gevallen wordt de pees schoongemaakt en het beschadigde weefsel verwijderd. Vervolgens wordt de pees weer terug vastgehecht. De behandeling tenniselleboog wordt via een kleine snede in de huid of via een kijkoperatie uitgevoerd. De keuze voor de verschillende technieken zal besproken worden. Het volledige herstel na een dergelijke operatie duurt in totaal ongeveer 6 maanden.

Release van de pees

Een andere techniek voor de behandeling tenniselleboog die toegepast kan worden is het (gedeeltelijk) losmaken van de pezen van de laterale epicondyl, de laterale release van de epicondyl. Door de operatie zal de druk van de strekpees afgaan. De orthopedisch chirurg klieft bij deze operatie de pees en verwijdert overtollig littekenweefsel. Eventuele botuitsteeksels (osteofyten) die zijn ontstaan worden verwijderd. Soms wordt het losse uiteinde van de pees aan de nabij liggende fascie (weefsellaag die de spieren en organen bedekt) gehecht. Deze operatie is een dagbehandeling en kan onder lokale of regionale verdovingen van de hele arm of het operatiegebied worden uitgevoerd.

Met de shockwave therapie behandeling van Rayer Healthcare hebben we veel ervaring bij de behandeling tenniselleboog. Wilt u meer informatie of gelijk een afspraak met ons inplannen? Neem dan direct contactmet ons op.

Anderen bekeken ook deze artikelen